Kanun
Numarası : 2464
Kabul
Tarihi : Tarih :
26/5/1981
Yayımlandığı
R. Gazete : Tarih : 29/5/1981 Sayı : 17354
Yayımlandığı
Düstur : Tertip : 5 Cilt : 20
Sayfa : 280
Bu Kanunun yürürlükte olmayan hükümleri
için bakınız
"Yürürlükteki Bazı
Kanunların Mülga Hükümleri Külliyatı"
Cilt:2 Sayfa: 1177
BİRİNCİ
KISIM
Belediye
Vergileri
BİRİNCİ
BÖLÜM
Meslek
Vergisi
Madde 1 - 11 – (Mülga: 18/5/1987 - 3365/1 md.)
İKİNCİ
BÖLÜM
İlan
ve Reklam Vergisi
Konu:
Madde 12 – Belediye sınırları ile mücavir alanları içinde yapılan
her türlü İlan ve reklam, İlan ve Reklam Vergisine tabidir.
Mükellef
ve sorumlu:
Madde 13 – İlan ve Reklam Vergisinin mükellefi, yurt dışından
gönderilen ilan ve reklamlar dahil olmak üzere, ilan ve reklamı kendi adına
yapan veya yaptıran gerçek veya tüzelkişilerdir.
İlan ve reklam işlerini mutat
meslek olarak ifa edenler, başkaları adına yaptıkları ilan ve reklamlara ait
vergileri mükellefler adına ilgili belediyeye yatırmaktan sorumludurlar.
İstisna
ve muaflıklar:
Madde 14 – Aşağıda sayılan ilan ve reklamlardan vergi alınmaz.
1. Türkiye Radyo Televizyon Kurumu
tarafından yayınlanan ve yapılan ilan ve reklamlar,
2. Her türlü gazete, dergi ve
kitaplarda yapılan ilan ve reklamlar,
3. Gerçek kişilerin
ikametgahlarının iç veya dış kapılarına konan ve kimliklerini gösteren
levhalar,
4. İşletmelerin iştigal veya imal
konusu maddelerinin ambalajları üzerinde bulunan ve kendi işlerine ait ilan ve
reklamları ile ambalaj muhtevasından olan prospektüs ve tarifnameler,
5256
5. Gerçek
veya tüzel kişilere ait işyerlerinin içine veya dışına asılan iş sahibinin
kimliği ile işin mahiyetini gösteren ve alanı 1/2 metrekareyi aşmayan ışıksız
levhalar, (Alanı 1/2 metrekareyi aşan levhalar, aşan kısım üzerinden vergiye
tabidir.)
6. Genel
ve katma bütçeli idareler ile il özel idarelerinin, belediyelerin, köylerin ve
bunların kuracakları birliklerin ve Posta - Telgraf - Telefon ve T.C. Devlet
Demiryolları İşletmelerinin yapacakları her türlü ilan ve reklamlar,
7. Siyasi
Partiler Kanununa göre, siyasi partilerin siyasi faaliyet sınırları içinde
yapacakları ilan ve reklamlar,
8. Altıncı
bentte yazılı idarelerle, kooperatifler ve kamu kurumu niteliğindeki meslek
kuruluşları tarafından ülke ürünlerinin ve turizminin reklamını yapmak ve
herhangi bir ticari ve sınai kuruluşa ait olmamak üzere hazırlanan her türlü
levha ve afişlerle, aynı kuruluşlar tarafından Türkiye'deki ticaret, sanayi,
tarım ve mesleki müesseselerinin isim ve ticaret unvanları ile ad ve
adreslerini intiva etmek üzere yayınlanacak kitap, broşür, katalog ve dergiler,
9. Umumi
mahallere reklam amacı ile konulacak sıra, bank ve benzeri gereçler üzerindeki
ilan ve reklamlar,
10. Sinema
ve tiyatroların kendi programlarına ilişkin olarak gösterinin yapıldığı binanın
içinde ve dış yüzünde yaptıkları ilan ve reklamlar.
Tarife ve nispet: (1)
Madde 15 – İlan ve Reklam Vergisi aşağıdaki tarifeye göre alınır.
(Değişik Tarife: 30/12/2004-5281/16 md.) Verginin Tutarı (YTL)
En
az En çok
1. Dükkân, ticarî ve
sınaî müessese ve serbest meslek erbabınca
çeşitli yerlere asılan
ve takılan her çeşit levha, yazı ve
resim gibi
tüm sabit ilân ve
reklamların beher metrekaresinden yıllık olarak: 20 100
2. Motorlu taşıt
araçlarının içine veya dışına konulan ilân ve
reklamların beher metrekaresinden yıllık olarak: 8 40
3. Cadde, sokak ve yaya
kaldırımları üzerine gerilen, binaların
cephe ve yanlarına
asılan bez veya sair maddeler vasıtasıyla yapılan
geçici mahiyetteki ilân
ve reklamların metrekaresinden haftalık olarak: 2 10
4. Işıklı veya
projeksiyonlu ilân ve reklamlardan her
metrekare için
yıllık olarak: 30 150
5. İlân ve reklam
amacıyla dağıtılan broşür, katalog, duvar ve
cep takvimleri, biblolar
veya benzerlerinin her biri için:
0,01 0,25
6. Mahiyeti ne olursa olsun yapıştırılacak çeşitli
afişler ve
benzerlerinin beherinin metrekaresinden: 0,02 0,50
–––––––––––––––––––
(1) Bu maddede yer alan maktu vergi ve harç
tarifeleri ile ilgili olarak, 18/2/2014 tarihli ve 28917 sayılı Resmi Gazete’de
yayımlanan 10/2/2014 tarihli ve 2014/5896 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı Eki
Karara bakınız.
5257
Vergi tarifesinin uygulanmasında aşağıdaki esaslara
uyulur:
a) Metrekare üzerinden yapılan
hesaplamalarda, yarım metrekareye kadar olan kesirler yarım metrekareye, yarım
metrekareyi aşanlar ise tam metrekareye tamamlanır.
b) Herhangibir yüzeye yazılmak,
takılmak veya çizilmek suretiyle yapılan ilan ve reklamlarda yazı ve resimlerin
kapladığı alanın yüzölçümü esas alınır.
c) Çok cepheli ilan ve reklamlarda
metrekare hesabı her cephe için ayrı ayrı nazara alınır,
d) Vergi tarifesinin 1, 2 ve 4 üncü
bentlerinde belirtilen ilan ve reklamların süresi 6 aydan; 3 üncü bendinde belirtilen
ilan ve reklamın süresi 1 haftadan az olursa vergi miktarının yarısı alınır. 6
ayı geçen süreler 1 yıl, hafta kesirleri de tam hafta sayılır.
e) Vergi tarifesinin 5 ve 6 ncı
bentlerinde yer alan ve çok nüsha olarak basılan ilan ve reklamlar üzerinde
basımevinin ticari unvanı, adresi ve kaç nüsha olarak basıldığı ayrıca
belirtilir.
Verginin
tarhı ve ödenmesi:
Madde 16 – Vergiye tabi ilan ve reklamlarda, ilan ve reklam işinin
mükellefçe yapılması halinde ilan veya reklam işinin yapılmasından önce
mükellef tarafından, ilan ve reklam işinin bu işi mutad meslek olarak ifa
edenler tarafından yapılması halinde ilan ve reklam işini yapanlarca ilan veya
reklamın yapıldığı ayı takip eden ayın 20 nci günü akşamına kadar verilecek
beyanname üzerine, tarh ve tahakkuk ettirilir. Beyannameler vergi tarifesinin
1, 2, 3, 4, 5 ve 6 ncı bentlerinde yazılı ilan ve reklamlarda bunların
yayınlandığı, dağıtıldığı veya teşhir edildiği mahallin belediyesine verilir,
İlan ve Reklam Vergisi, beyanname
verme süresi içinde ödenir. Şu kadar ki belediye meclisleri vergi tarifesinin
1, 2 ve 4 üncü bentlerinde yazılı yıllık ilan ve reklamlara ait vergileri, yılı
içinde, iki eşit taksitte almaya yetkilidirler.
İlan ve Reklam Vergisinin
ödendiğinin belgelendirilmesi yönünden ilgili belediyeler gerekli usulleri
ihdas edebilirler.
ÜÇÜNCÜ
BÖLÜM
Eğlence
Vergisi
Konu:
Madde 17 – Bu Kanunun 21 inci maddesinde belirtilen ve belediye
sınırları ile mücavir alanlar içinde yer alan eğlence işletmelerinin
faaliyetleri Eğlence Vergisine tabidir.
Mükellef:
Madde 18 – Verginin mükellefi, eğlence yerlerini işleten gerçek
veya tüzelkişilerdir.
İstisna
ve muaflıklar:
Madde 19 – Aşağıda belirtilen eğlence faaliyetlerinden bu vergi
alınmaz:
1. Ulusal bayramlar veya tarihi
özellik taşıyan günler nedeniyle genel ve katma bütçeli idareler ile il özel
idareleri, belediyeler, köyler ve bunların kurdukları birlikleri tarafından
düzenlenen ve kazanç amacı gütmeyen tören, şenlik, müsabaka ve gösterilerle
balo, temsil ve benzeri faaliyetler,
2. Genel ve katma bütçeli idareler,
il özel idareleri, belediyeler ve köyler tarafından kültürel, sosyal, turistik
ve ekonomik amaçlarla düzenlenen kongre, konferans, fuar, festival, şenlik,
sergi ve benzeri faaliyetler ile tertip edilen eğlenceler ve konserler.
3. Eğitim ve öğretim kuruluşları
ile okul dernekleri, kamu yararına çalışan dernekler, orduevleri, askeri
gazinolar ve askeri dinlenme tesislerinde tertiplenen eğlenceler.
4.(Değişik: 14/3/2007-5602/10 md.) Spor Toto Teşkilat Başkanlığı tarafından
düzenlenen müşterek bahis oynanması.
5. (Ek : 3/10/1984 - 3048/1 md.) Bira, alkollü içki içilmeyen,
satılmayan ve ruhsatnamelerde kahvehane, kıraathane, çayhane ve çay ocakları
olduğu belirtilen yerler.
5258
Matrah:
Madde 20 – 1.
Biletle girilen yerlerde, Eğlence Vergisi hariç olmak üzere bilet bedeli olarak
sağlanan gayri safi hasılat (bilet bedeli dışında bağış veya başka adlar
altında alınan paralar dahil).
2. (Değişik:
14/3/2007-5602/10 md.) Müşterek bahislerde, iştirakçilerden tahsil edilen tutardan
Katma Değer Vergisi düşüldükten sonra kalan tutar.
3. (Değişik:
3/10/1984 - 3048/2 md.) Biletle girilmesi zorunlu olmayan bar, pavyon,
gazino, gece kulübü, taverna, diskotek, kabare, dansing, bilardo ve masa
futbolu salonları gibi eğlence yerlerinde işin mahiyetine göre çalışılan her
gün için bu Kanunun 96 ncı maddesine göre tespit edilen
miktardır.(1)
Nispet ve miktar: (6)
Madde 21 – Eğlence
Vergisi aşağıdaki nispet ve miktarlarda alınır.
Verginin
Nispeti
%
I – Biletle Girilen Yerlerde :
1. Yerli film göstermelerinden(1) (2) 20
(10)
2. Yabancı film göstermelerinden(1) (2) 50
(10)
3. Tiyatro, opera, operet, bale, karagöz, kukla ve
orta-
oyunundan(3) 5
(0)
4. Spor müsabakaları, at yarışları ve konserlerden 10
5. Sirkler,
lunaparklar, çalgılı bahçeler ve benzerle-
rinden 20
II – (Değişik: 14/3/2007-5602/10
md.) Müşterek Bahislerde: 5
III – (Değişik: 30/12/2004-5281/17
md.) Biletle girilmesi zorunlu
olmayan eğlence
yerlerinden (Günlük, YTL) 5
100
(Ek ikinci fıkra: 21/2/2001 –
4629/6 md.;Değişik: 3/3/2004 – 5101/2 md.) (I) numaralı bendin (1) ve (2) numaralı alt bentleri ile yerli ve
yabancı film gösterimlerine ilişkin belirlenen vergi bu Kanunun 22 nci
maddesinin (1) numaralı bendinde öngörüldüğü şekilde hesaplanarak biletler
kullanılmadan önce mahallin mal müdürlüğüne veya muhasebe müdürlüğüne emaneten
yatırılır. Ödemenin yapıldığına dair banka dekontunun ibrazı üzerine belediye
tarafından biletlere özel damga konulur. Ödeme yapmayanlar hakkında 6183 sayılı
Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümleri uygulanır. Bahsi geçen
yerlerde toplanan meblağın % 75’i Kültür ve Turizm Bakanlığı Merkez Saymanlık
hesabına, % 25’i ilgili belediyeye tahsilini takip eden ayın onbeşinci günü
akşamına kadar aktarılır. (Ek cümle: 30/12/2004-5281/17 md.) Maliye
Bakanlığı yukarıdaki şartlara bağlı kalmaksızın, biletle girilen yerlere
ilişkin eğlence vergisinin hesaplanması ve ödenmesine dair işlemlerin ödeme
kaydedici cihaz kullanılarak yapılmasına ait usûl ve esasları belirlemeye
yetkilidir.(4)(5)
(Dikkat: Bu
sayfada yer alan dipnotlar için 5258-1 numaralı sayfaya bakınız.)
5258-1
5258-1
(1) 24/5/2013 tarihli ve 6487 sayılı Kanunun 14
üncü maddesiyle, bu bentte yer alan “Belediye Meclislerince takdir edilecek
miktardır.” ibaresi, “bu Kanunun 96 ncı maddesine göre tespit edilen
miktardır.” şeklinde değiştirilmiştir.
(2) Bu altbentlere Kanunla getirilmiş olan miktar
aynen bırakılmış; 9/12/1997 tarih ve 97/10349 sayılı Kararname ile 16/12/1997
tarihinden geçerli olarak tesbit edilen miktarlar ise, metne parantez içinde
siyah punto ile işlenmiştir. Daha önce Kararname ile yapılan değişiklik için Bu
Kanunun sonundaki "KARARNAMELER İLE YAPILAN DEĞİŞİKLİKLER CETVELİ"ne
bakınız.
(3) 20/12/2000 tarih ve 4611 sayılı 2001 yılı Mali
Yılı Bütçe Kanununun 67 nci maddesi aşağıdaki hükmü getirmiştir. “(1) ve (2)
numaralı alt bentleri uyarınca yerli ve yabancı film gösterimlerinden tahsil
olunan vergi gelirlerinin % 75’i bu Kanunun yayımını izleyen ay başından
itibaren 3257 sayılı Kanunun 10 uncu maddesine göre oluşturulan “Sinema ve
Müzik Sanatını Destekleme Fonu” payı olarak ayrılır. Söz konusu tutarlar
tahsilini takip eden ayın onbeşinci günü akşamına kadar ilgili belediyeler
tarafından adı geçen Fonun T.C. Ziraat Bankası Merkez Şubesi nezdindeki
hesabına yatırılır. Süresinde yatırılmayan fon paylarının tahsilinde 6183
sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümleri uygulanır.”
(4) Bu alt bentte Kanunla getirilmiş olan
miktarlar aynen bırakılmış; 7/1/1991 tarih ve 91/1365 sayılı Kararname ile
1/1/1991 tarihinden geçerli olarak tesbit edilen miktarlar ise metne parantez
içinde siyah punto ile işlenmiştir. Daha önce Kararname ile yapılan değişiklik
için bu Kanunun sonundaki "KARARNAMELER İLE YAPILAN DEĞİŞİKLİKLER CETVELİ"ne
bakınız,
(5) 30/12/2004 tarihli ve 5281 sayılı Kanunun 17
nci maddesiyle, bu fıkrada yer alan “ her ayın onbeşinci günü akşamına kadar“
ibaresi, “ biletler kullanılmadan önce“ olarak değiştirilmiş ve metne
işlenmiştir.
(6) Bu maddede yer alan maktu vergi ve
harç tarifeleri ile ilgili olarak, 18/2/2014 tarihli ve 28917 sayılı Resmi
Gazete’de yayımlanan 10/2/2014 tarihli ve 2014/5896 sayılı Bakanlar Kurulu
Kararı Eki Karara bakınız.
5259
Verginin ödenmesi:
Madde 22 – 1. Vergi biletle
girilen yerlerde bilet
bedellerine eklenmek suretiyle
hesaplanır ve belediye
tarafından özel damga
konulması sırasında ödenir.
Bu
suretle alınan
biletlerin kullanılmadan iadesi
halinde peşin olarak
ödenen vergi geri verilir.
Genel ve Katma Bütçeli idarelerle İl Özel İdareleri ve
köyler tarafından yürütülen spor müsabakaları, at yarışları ve benzeri
faaliyetlerde bilet bedeli ile birlikte alınan
vergi takip eden 20 gün içinde ilgili belediyeye ödenir.
2.
Müşterek bahislerde her aya ait vergi o ayı takip eden ayın 20 nci günü
akşamına kadar ilgili belediyeye bir beyanname ile bildirilir ve aynı sürede
ödenir.
3.
Biletle girilmesi zorunlu olmayan eğlence yerlerinde her aya ait vergi o ayı
takip eden ayın 20 nci günü akşamına kadar ilgili belediyeye yatırılır.
DÖRDÜNCÜ
BÖLÜM
Akaryakıt
Tüketim Vergisi
Madde 23 - 28 – (Mülga: 7/11/1984 - 3074/8
md.)
BEŞİNCİ
BÖLÜM
Çeşitli
Vergiler
1. Haberleşme vergisi:
Konu:
Madde 29 – (Değişik: 4/12/1985 - 3239/119
md.)
Belediye
sınırları ve mücavir alanlar içinde Posta Telgraf Telefon işletmesi tarafından
tahsil edilen telefon, teleks, faksimili ve data ücretleri (tesis, devir ve
nakil ücretleri hariç) Haberleşme Vergisine tabidir.
Mükellef:
Madde 30 – Haberleşme Vergisinin
mükellefi, telefon, teleks, faksimili ve data ücretlerini tahsil eden Posta
Telgraf Telefon İdaresidir.
Matrah:
Madde 31 – Haberleşme Vergisinin
matrahı, tesis, devir ve nakil ücretleri hariç olmak üzere tahsil edilen
ücrettir. Matraha gider vergileri dahil edilmez.
Nispet:
Madde 32 – (Değişik birinci cümle:
12/1/1989 - 3517/5 md.) Haberleşme vergisinin nispeti yüzde 1'dir. Ancak
genel ve katma bütçeli kurumlarla il özel idare ve belediyelere ve bunların
kurdukları birliklere ait teleks, faksimili ve data ücretinden vergi alınmaz.
Beyan ve ödeme:
Madde 33 – Bir ay içinde tahsil edilen
telefon, teleks, faksimili ve data ücretlerine isabet eden Haberleşme Vergisi,
ilgili belediyeye tahsilatı takip eden ayın sonuna kadar bir beyanname ile
bildirilir ve aynı süre içinde tediye edilir.
Beyannamelerin
şekil ve muhtevası İçişleri ve Maliye Bakanlıklarınca tayin ve tespit olunur.
2. Elektrik ve havagazı tüketim vergisi:
Konu:
Madde 34 – Belediye sınırları ve
mücavir alanlar içinde elektrik ve havagazı tüketimi, Elektrik ve Havagazı
Tüketim Vergisine tabidir.
Mükellef ve sorumlu:
Madde 35 – Elektrik ve Havagazı
tüketenler, Elektrik ve Havagazı Tüketim Vergisini ödemekle mükelleftirler.
5260
(Değişik ikinci fıkra: 9/7/2008-5784/14
md.) 20/2/2001 tarihli ve 4628 sayılı Elektrik
Piyasası Kanununa göre elektrik enerjisini tedarik eden ve havagazını dağıtan
kuruluşlar, satış bedeli ile birlikte bu verginin de tahsilinden ve ilgili
belediyeye yatırılmasından sorumludurlar. Organize sanayi bölgelerinde tüketilen
elektrik enerjisinin vergisini organize sanayi bölgeleri tüzel kişiliklerine
elektriği temin eden kuruluş öder.
İstisnalar:
Madde 36 – Aşağıdaki
yazılı yerlerde ve şekillerde tüketilen elektrik ve havagazı vergiden
müstesnadır.
1. Kazanç amacı gütmemek şartıyla işletilen; hastane,
dispanser, klinik, sağlık ocağı ve merkezleri, rehabilitasyon, teşhis ve tedavi
merkez ve kurumları, doğum ve çocuk bakımevleri, kreşler, sanatoryum,
Prevantoryum gibi sağlık kuruluşları ile düşkünler evi, yetimhaneler, Çocuk
Esirgeme Kurumu ve korunmaya muhtaç çocukları koruma birliklerine ait çocuk
yurtları ve bunlara bağlı işyerleri gibi sosyal yardım kuruluşlarında,
2. Dini hizmetlerin ifasına mahsus ve umuma açık bulunan
cami, mescit, kilise ve havra gibi ibadethanelerde,
3. Milletlerarası panayır, sergi ve fuarlarda, bunların
giriş yerlerinde, mal teşhir edilen ve satılan pavyonlarda,
4. Doğrudan doğruya elektrik ve havagazı üreten dağıtım
ve istihsal müesseselerinde.
Matrah:
Madde 37 –
(Değişik : 9/7/2008-5784/15 md.)
Verginin
matrahı; elektriğin iletimi, dağıtımı ve perakende satış hizmetlerine ilişkin
bedelleri hariç olmak üzere, elektrik enerjisi satış bedeli ile havagazının
satış bedelidir. Matraha vergi, fon ve paylar dahil edilmez.
Nispet:
Madde 38 – Elektrik
ve Havagazı Tüketim Vergisi aşağıda gösterilen nispetlerde alınır.
a) İmal ve istihsal, taşıma, yükleme boşaltma, soğutma,
telli ve telsiz telgraf ve telefon müraselesi işlerinde tüketilen elektriğin
satış bedeli üzerinden yüzde 1,
b) (a) bendi dışında kalan maksatlar için tüketilen
elektriğin satış bedeli üzerinden yüzde 5,
c) Havagazının satış bedelinden yüzde 5.
Beyan ve ödeme:
(1)
Madde 39 – Elektrik enerjisini tedarik eden veya havagazını dağıtan
kuruluşlar tahsil ettikleri vergiyi, tahsil tarihini takibeden ayın 20 nci günü
akşamına kadar belediyeye bir beyanname ile bildirmeye ve vergiyi aynı sürede
ödemeye mecburdurlar. Elektrik ve havagazı işleri bütçesi içinde yer alan
belediyeler bu hükümden müstesnadır.
3.Yangın sigortası
vergisi:
Konu:
Madde 40 – Belediye
sınırları ve mücavir alanlar içindeki menkul ve gayrimenkul mallar için yapılan
yangın sigortaları dolayısıyla alınan primler; Yangın Sigortası Vergisine
tabidir.
Mükellef:
Madde 41 – Yangın
Sigortası Vergisini, sigorta şirketleri ödemekle mükelleftir.
Matrah:
Madde 42 – Yangın
Sigortası Vergisinin matrahı, yapılan yangın sigorta muameleleri dolayısıyla
alınan primlerin tutarıdır.
–––––––––––––
(1) 9/7/2008 tarihli ve 5784 sayılı
Kanunun 16 ncı maddesiyle; bu maddenin birinci cümlesinde
yer alan “Elektrik ve havagazını” ibaresi “Elektrik enerjisini tedarik eden
veya havagazını” şeklinde değiştirilmiş ve metne işlenmiştir.
5261
Sigorta
şirketleri vergilendirme dönemi içinde iptal edilen yangın sigorta
muamelelerine ait primleri, iptalin vukubulduğu döneme ait matrahtan
indirilebilirler.
Nispet:
Madde 43 – Yangın
Sigortası Vergisinin nispeti yüzde 10'dur.
Beyan ve ödeme:
Madde 44 –
Mükellefler bir ay içindeki vergiye tabi muamelelerini ertesi ayın 20 nci günü
akşamına kadar bağlı bulundukları belediyeye bir beyanname ile bildirmeye ve
hesaplanan vergiyi aynı sürede ödemeye mecburdurlar. Beyannamelerin şekil ve
muhtevası Maliye ve Ticaret bakanlıklarının görüşü alınarak İçişleri
Bakanlığınca tayin ve tespit olunur.
4. Çevre temizlik
vergisi: (1)
Mükerrer Madde 44 – (Değişik:25/12/2003 - 5035/41 md.)
Belediye sınırları
ve mücavir alanlar içinde bulunan ve belediyelerin çevre temizlik
hizmetlerinden yararlanan konut, iş yeri ve diğer şekillerde kullanılan binalar
çevre temizlik vergisine tabidir.
Genel ve katma bütçeli idareler, il özel idareleri,
belediyeler, köyler, bunların kuracakları birlikler, darülaceze ve benzeri
kuruluşlar ve üniversiteler tarafından
münhasıran hizmetlerinde kullanılan binalar, Kızılay Genel Merkezi ile
şubeleri ve kampları, Kredi ve Yurtlar
Kurumuna ait öğrenci yurtları, korumalı işyerleri ile umuma açık ibadet yerleri, karşılıklı olmak şartıyla
elçilik ve konsolosluk hizmetlerinde kullanılanlarla elçilerin ikametine mahsus
olan binalar, milletlerarası kuruluşlar ve bunların temsilcilikleri tarafından
kullanılan binalar ile bunların müştemilatı vergiye tâbi değildir. (2)
Verginin mükellefi, binaları kullananlardır.
Mükellefiyet binanın kullanımı ile başlar.
(Değişik dördüncü fıkra: 30/12/2004-5281/18 md.) Konutlara
ait çevre temizlik vergisi, su tüketim miktarı esas alınmak suretiyle metreküp
başına büyükşehirlerde 15 YKr, diğer yerlerde 12 YKr olarak hesaplanır.
(Değişik beşinci fıkra: 30/12/2004-5281/18 md.) İşyerleri
ve diğer şekilde kullanılan binalara ait Çevre Temizlik Vergisi, aşağıdaki
tarifeye göre alınır ve büyükşehirlerde % 25 artırımlı uygulanır.
Yıllık Vergi Tutarı
(YTL)
Bina Grupları
|
1. Derece
|
2. Derece
|
3. Derece
|
4. Derece
|
5. Derece
|
1. Grup
|
1.400
|
1.120
|
840
|
700
|
560
|
2. Grup
|
850
|
670
|
500
|
420
|
340
|
3. Grup
|
560
|
450
|
340
|
280
|
225
|
4. Grup
|
280
|
225
|
170
|
140
|
115
|
5. Grup
|
170
|
140
|
100
|
85
|
70
|
6. Grup
|
85
|
70
|
50
|
40
|
30
|
7. Grup
|
30
|
25
|
18
|
15
|
12
|
Belediyenin çevre
temizlik hizmetlerinden yararlanan ancak, su ihtiyacını belediyece tesis
edilmiş su şebekesi haricinden karşılayan konutlara ilişkin çevre temizlik
vergisi, yukarıdaki tarifenin yedinci grubunun belediye meclisince belirlenecek
derecesi üzerinden hesaplanır.
Su tüketim miktarı
esas alınmak suretiyle hesaplanan çevre temizlik vergisi, su faturasında ayrıca gösterilmek suretiyle
tahakkuk etmiş sayılır. Bu suretle tahakkuk eden vergi, su tüketim bedeli ile
birlikte belediyelerce tahsil edilir. Su ve kanalizasyon hizmetleri ayrı bir
kanunla düzenlenmiş bulunan büyük şehir belediye sınırları ve mücavir
alanlardaki çevre temizlik vergisi ise 20.11.1981 tarihli ve 2560 sayılı Kanun
hükümlerine göre kurulan su ve kanalizasyon idarelerince tahsil edilir.
––––––––––––––
(1)
Bu maddenin 1/1/2016 tarihinden itibaren uygulanması ile ilgili olarak;
25/12/2015 tarihli ve 29573 sayılı
Resmi Gazete'de yayımlanan Maliye Bakanlığının (Gelir İdaresi Başkanlığı) 47
Seri No.'lu Tebliğine bakınız.
(2) 6/2/2014 tarihli ve 6518 sayılı
Kanunun 12 nci maddesiyle, bu fıkrada yer alan “öğrenci yurtları” ibaresinden sonra
gelmek üzere “, korumalı işyerleri” ibaresi eklenmiştir.
5262
İş yeri ve diğer şekillerde kullanılan binalara ait çevre temizlik
vergisi, belediyelerce binaların tarifedeki derecelere intibak ettirilmesi
üzerine her yılın Ocak ayında yıllık tutarı itibarıyla tahakkuk etmiş sayılır.
Tahakkuk eden vergi, bir defaya mahsus olmak üzere, belediyelerin ilan
mahallerinde bir ay süreyle topluca ilan edilir. İş yeri ve diğer şekilde
kullanılan binalarla ilgili olarak tahakkuk eden bu vergi, her yıl, emlak vergisinin
taksit sürelerinde ödenir.
Su ve kanalizasyon idareleri büyük şehir dahilindeki her ilçe veya ilk
kademe belediyesinin belediye ve mücavir alan sınırları içinde bulunan
konutlara ilişkin olarak tahsil ettiği çevre temizlik vergisi ile bu verginin süresinde
ödenmemesi nedeniyle tahsil ettiği gecikme zammının yüzde seksenini tahsilatı
takip eden ayın yirminci günü akşamına kadar bir bildirim ile ilgili belediyeye
bildirerek aynı süre içinde öder. Tahsil edilen vergi ve gecikme zammının yüzde
yirmisini ise münhasıran çöp imha tesislerinin kuruluş ve işletmelerinde
kullanılmak üzere büyük şehir belediyesinin hesabına tahsilatı takip eden ayın
yirminci günü akşamına kadar aktarır. Büyük şehir belediye sınırları içinde
bulunan belediyelerin kendileri tarafından tahsil edilen çevre temizlik
vergisinin yüzde yirmisi aynı esaslar çerçevesinde büyük şehir belediyelerine
aktarılır.
Tahsil ettiği vergiyi veya gecikme zammını yukarıda belirtilen süre
içinde ilgili belediyeye yatırmayan idarelerden, bu tutarlar 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü
Hakkında Kanun hükümlerine göre gecikme zammı tatbik edilerek tahsil edilir.
Bu maddenin dördüncü ve beşinci fıkralarında yer alan tutarlar, her yıl yeniden değerleme oranında
artırılır. Bu tutarların belirlenmesinde, vergi tutarlarının yüzde beşini
aşmayan kesirleri dikkate alınmaz.
Bakanlar Kurulu; beşinci fıkradaki tarifede yer alan bina gruplarını
belirlemeye ve bu maddenin dördüncü ve beşinci fıkralarında yer alan tutarları
yöreler, belediyelerin nüfusları ve bina grupları itibarıyla ayrı ayrı dörtte
birine kadar indirmeye veya yarısına kadar
artırmaya yetkilidir.
Belediye meclisleri, bulundukları mahallin sosyal ve ekonomik
farklılıkları ile büyüklüklerini de dikkate alarak binaların hangi dereceye
gireceğini tespit etmeye yetkilidir.
Maliye Bakanlığı, mükellefiyetle ilgili olarak bildirim verdirmeye ve
buna ilişkin usulleri belirlemeye,
İçişleri Bakanlığının da görüşünü alarak bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul
ve esasları belirlemeye yetkilidir.
İKİNCİ
KISIM
Belediye
Harçları
BİRİNCİ
BÖLÜM
Temizleme ve
Aydınlatma Harcı
Madde 45 - 51 – (Mülga: 4/12/1985 - 3239/142 md.)
İKİNCİ BÖLÜM
İşgal
Harcı
Konu:
Madde 52 – Belediye sınırları içinde bulunan aşağıdaki yerlerden
herhangi birinin satış yapmak veya sair maksatlarla ve yetkili mercilerden
usulüne uygun izin alınarak geçici olarak işgal edilmesi, İşgal Harcına
tabidir:
1. Pazar veya panayır kurulan
yerlerin, meydanların, mezat yerlerinin her türlü mal ve hayvan satıcıları
tarafından işgali,
5262-1
2. Yol,
meydan, pazar, iskele, köprü gibi umuma ait yerlerden bir kısmının herhangi bir
maksat için işgali,
3.
Motorlu kara taşıtlarının park etmeleri için il trafik komisyonlarının olumlu
görüşü alınarak belediyelerce şehir merkezlerinde tesis edilen ve işletilen
mahallerin çalışma saatleri içinde, taşıtlar tarafından işgali (Bisiklet ve
motosikletler hariç)
Yukarıda
sayılan yerlerin izinsiz işgalleri mükellefiyeti kaldırmaz.
(Ek
fıkra: 3/3/2004 – 5101/3 md.) 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu
kapsamında korunan eser, icra ve yapımların tespit edildiği kitap, kaset, CD,
VCD ve DVD gibi taşıyıcı materyallerin birinci fıkrada bahsi geçen yerlerde
satışına izin verilmez.
Mükellef:
Madde 53 – İşgal Harcını, işgali harca
tabi yerleri 52 nci maddede yazılı maksatlarla işgal edenler ödemekle
mükelleftir.
İstisnalar:
Madde 54 – Aşağıda gösterilen kara
taşıtlarının işgalleri İşgal Harcından müstesnadır.
1.
Genel ve katma bütçeli idarelerle, il özel idareleri, belediye ve köylerin ve
bunların teşkil ettikleri birliklerin kara taşıtlarının işgalleri,
2.
İlgili mevzuata uygun olarak kara ticari taşıtlarının beklemelerine tahsis
edilen yerlerin bu taşıtlarca işgalleri.
Matrah:
Madde 55 – İşgal Harcının matrahı 52
nci maddenin 1 ve 2 nci bentlerinde yazılı işgallerde işgal edilen yerlerin
metrekare olarak alanı veya hayvan adedi, 3 üncü bendinde yazılı işgallerde
taşıt adedidir.
Harcın tarifesi: (1)
Madde 56 – İşgal harcı aşağıda
gösterilen hadler içinde düzenlenecek tarifeye göre alınır.
(Değişik Tarife: 30/12/2004-5281/19 md.)
|
Harcın Tutarı (YTL)
|
|
En az
|
En çok
|
|
1. 52 nci
maddenin (1) ve (2) numaralı bentlerinde yazılı işgallerde beher metrekare
için günde:
|
0,5
|
2,5
|
2. 52 nci
maddenin (1) numaralı bendinde yazılı hayvan satıcılarının işgallerinde;
a) Satışı yapılan
küçükbaş hayvan başına:
b) Satışı yapılan büyükbaş hayvan başına:
|
||
0,5
|
2,5
|
|
1
|
5
|
|
3. 52 nci
maddenin (3) numaralı bendinde yazılı işgallerde;
a) Her taşıttan beher saat için:
b) Parkmetre çalıştırılan yerlerde beher saat için:
|
||
0,25
|
1,25
|
|
0,5
|
2,5
|
|
Tarifenin (1) numaralı bendindeki harçların hesabında
metrekare kesirleri tam sayılır ve tam günü aşan işgallerde altı saatten az
süreler atılır, fazlası tam gün sayılır.
–––––––––––––––––––
(1) Bu maddede yer alan maktu vergi ve
harç tarifeleri ile ilgili olarak, 18/2/2014 tarihli ve 28917 sayılı Resmi
Gazete’de yayımlanan 10/2/2014 tarihli ve 2014/5896 sayılı Bakanlar Kurulu
Kararı Eki Karara bakınız.
5262-2
Harcın
ödenmesi:
Madde 57 – İşgal
harcı belediyelerin yetkili kılacakları
memur veya kişilerce makbuz karşılığında tahsil edilir.
ÜÇÜNCÜ
BÖLÜM
Tatil
Günlerinde Çalışma Ruhsatı Harcı
Konu:
Madde 58 – Hafta tatili ve ulusal
bayram günlerinde çalışmaları belediyelerce izne bağlı işyerlerine ruhsat
verilmesi, Tatil Günlerinde Çalışma Ruhsatı Harcına tabidir.
Mükellef:
Madde 59 –Tatil
Günlerinde Çalışma Ruhsatı Harcının mükellefi kendisine çalışma ruhsatı verilen
gerçek veya tüzelkişidir.
Harcın
tarifesi: (1)
Madde
60 – (Değişik: 30/12/2004-5281/20 md.)
Tatil Günlerinde Çalışma Ruhsatı
Harcı, işin mahiyetine göre yılda 20 TL’den az, 800
TL’den çok olmamak üzere bu Kanunun 96 ncı maddesine göre tespit edilir.(2)
Mükellefiyet dönemi ve harcın ödenmesi:
Madde 61 – Tatil Günlerinde Çalışma
Ruhsatı Harcının mükellefiyet dönemi, çalışma izninin kullanılacağı takvim
yılıdır. Yıl içinde mükellefiyete girilmesi veya işin terk edilmesi hallerinde
mükellefiyet, çalışılan süreye inhisar eder. Mükellefiyete girilen veya
mükellefiyetten çıkılan ay kesirleri tam ay sayılır.
Tatil
Günlerinde Çalışma Ruhsatı Harcı, makbuz karşılığında peşin olarak alınır.
Harcı ödenmemiş ruhsatlar geçerli değildir.
Adi ortaklıklarda harcın muhatabı:
Madde 62 – Adi Ortaklıklarda harç,
ortaklık adına ortaklardan birinden alınır. Ortaklardan herbiri harcın
ödenmesinden müteselsilen sorumludur.
–––––––––––––––––––
(1) Bu maddede yer alan maktu vergi ve
harç tarifeleri ile ilgili olarak, 18/2/2014 tarihli ve 28917 sayılı Resmi
Gazete’de yayımlanan 10/2/2014 tarihli ve 2014/5896 sayılı Bakanlar Kurulu
Kararı Eki Karara bakınız.
(2) 24/5/2013 tarihli ve 6487 sayılı Kanunun 15 inci maddesiyle, bu
bentte yer alan “20 YTL’den az; 800 YTL’den çok olmamak üzere belediye meclislerince
tespit edilir.” ibaresi “20 TL’den az, 800 TL’den çok olmamak üzere bu Kanunun
96 ncı maddesine göre tespit edilir.” şeklinde değiştirilmiştir.
5263
DÖRDÜNCÜ
BÖLÜM
Kaynak
Suları Harcı
Konu:
Madde 63 – Özel kaplara doldurulup satılacak olan kaynak sularının
(işlenmiş sular dahil) belediyelerce denetlenerek hangi kaynaklara ait
olduklarını gösterecek şekilde bu kaplara özel işaret konulması, Kaynak Suları
Harcına tabidir.(1)
Mükellef:
Madde 64 – Kaynak Suları Harcını, kaynak sularını özel işaretli
kaplara doldurup satanlar ödemekle mükelleftirler.
Tarife:
(2)
Madde 65 – Kaynak suları harcı,
aşağıdaki hadler içinde düzenlenecek tarifeye göre alınır.
(Değişik tarife: 30/12/2004-5281/21 md.)
|
Harcın Tutarı (YTL)
|
|
En az
|
En çok
|
|
1 litreye kadar olan şişe ve benzeri kaplardan (kap başına)
|
0,01
|
0,03
|
1 litreden büyük şişe ve benzeri kaplardan (beher litre)
|
0,005
|
0,015
|
Harcın
ödenmesi:
Madde 66 – Kaynak Suları Harcı, bu suların satışa arzı için kaplara
doldurulmasını müteakip, kaplar üzerine özel işaret konulması sırasında bu işi
yapan belediyeye makbuz karşılığı peşin olarak ödenir. Başka bir belediye
sınırları ve mücavir alanları içinde satışa arz edilen kaynak sularından ikinci
bir kez harç alınmaz.
BEŞİNCİ
BÖLÜM
Tellallık
Harcı
Konu:
Madde 67 – Belediye sınırları ve mücavir alanlar içinde
belediyelere ait hal, balıkhane, mezat yerleri ve ilgilinin isteğine bağlı
olarak belediye münadisi veya tellalı bulundurulan sair yerlerde, gerçek veya
tüzelkişiler tarafından her ne surette olursa olsun her çeşit menkul ve
gayrimenkul mal ve mahsüllerin satışı, Tellallık Harcına tabidir.
Mükellef:
Madde 68 – Tellallık Harcını, mal ve mahsullerini satan gerçek veya
tüzel kişiler ödemekle mükelleftirler.
——————————
(1) Bu maddeye; 30/12/2004 tarihli ve 5281
sayılı Kanunun 21 inci maddesiyle, “kaynak sularının“ ibaresinden sonra gelmek
üzere “işlenmiş sular dahil) ibaresi eklenmiş ve metne işlenmiştir.
(2)
Bu maddede düzenlenen harç
oranlarıyla ilgili olarak; 7/5/2005 tarihli ve 25808 sayılı Resmi Gazete’de
yayımlanan 13/4/2005 tarihli ve 2005/8730 sayılı Bakanlar Kurulu Kararının Eki
Listeye bakınız.
5264
Gerçek veya tüzelkişiler
yapacakları satışları, satış yapmadan önce belediye veya mahallindeki belediye
ilgililerine haber vermekle ödevlidirler. Haber verilmediği takdirde harç yüzde
50 fazlasıyla tahsil olunur.
Matrah:
Madde 69 – Telallık Harcının matrahı, harcın konusuna giren
satışların gayri safi tutarıdır. Bu tutardan hangi ad ile olursa olsun hiçbir
indirim yapılmaz.
Nispet:
Madde 70 – Tellallık Harcının nispeti, yüzde 2'dir. 100 Yeni Türk
Lirasını aşan satışlarda aşan kısım için nispet yüzde 1'dir.(1)
Harcın
ödenmesi:
Madde 71 – Tellallık Harcı, belediyelerce görevlendirilecek
yetkililer tarafından makbuz mukabili tahsil olunur.
ALTINCI
BÖLÜM
Hayvan
Kesimi, Muayene ve Denetleme Harcı
Konu:
Madde 72 – Belediye sınırları ve mücavir alanlar içinde,
belediyelerce veya yetkili mercilerce verilen izne dayanılarak özel kişi ve
kuruluşlarca tesis edilen mezbaha ve kanaralarda kesilen hayvanların kesim
öncesi ve sonrası muayenesi veya belediye sınırları ve mücavir alanlar dışında
kesilmiş olup da belediye sınırı içinde satışa arz edilecek etlerin sağlık
bakımından muayene ve denetlenmesi, hayvan Kesimi Muayene ve Denetleme Harcına
tabidir.
(Ek fıkra: 4/12/1985 - 3239/120 md.) 2678 sayılı Kanuna göre
kurulan resmi ve özel kombinalar bu harçtan muaftır.
Mükellef:
Madde 73 – Harcı, hayvan veya et sahipleri ödemekle yükümlüdür.
Tarife:
Madde 74 – Harç hayvan başına aşağıdaki tarifeye göre hesaplanır. (2)
(Değişik tarife: 30/12/2004-5281/23 md.)
|
Harcın Tutarı (YTL)
|
|
En az
|
En çok
|
|
Hayvanın cinsi:
a) Küçükbaş
|
1
|
3
|
b) Büyükbaş
|
2,5
|
7,5
|
Harcın
ödenmesi :
Madde 75 – Harç, makbuz mukabilinde peşin olarak alınır.
YEDİNCİ
BÖLÜM
Ölçü
ve Tartı Aletleri Muayene Harcı
Konu:
Madde 76 – Ölçü ve tartı alet ve vasıtaları ile ölçeklerin ilgili
kanun ve tüzük hükümlerine göre belediyelerce damgalanması, Ölçü ve Tartı
Aletleri Muayene Harcına tabidir.
——————————
(1) 30/12/2004 tarihli ve 5281 sayılı Kanunun
22 nci maddesiyle, bu maddede yer alan "500.000 lirayı" ibaresi,
"100 Yeni Türk Lirasını" olarak değiştirilmiş ve metne
işlenmiştir.
(2)
Bu maddede düzenlenen harç
oranlarıyla ilgili olarak; 7/5/2005 tarihli ve 25808 sayılı Resmi Gazete’de
yayımlanan 13/4/2005 tarihli ve 2005/8730 sayılı Bakanlar Kurulu Kararının Eki
Listeye bakınız.
5265
Harcın tarifesi:
Madde 77 – Bu harç, ölçü ve tartı alet
ve vasıtaları ile ölçeklerin belediyelerce damgalanması karşılığında aşağıdaki
tarifeye göre alınır. (1)
(Değişik
tarife: 30/12/2004-5281/24 md.)
|
Harcın Tutarı (YTL)
|
|
En az
|
En çok
|
|
a) Tartı
ağırlıklarının her birinden
|
0,5
|
1,5
|
b) Uzunluk
ölçülerinin her birinden
|
0,5
|
1,5
|
c) Akıcı ve kuru
daneli maddelerin hacim ölçeklerinin her birinden
|
1
|
3
|
d) El
terazilerinden
|
2
|
6
|
e) Normal masa
terazilerinden
|
3
|
9
|
f) Otomatik
(ibreli) terazilerden
|
4
|
12
|
g) Elektronik
terazilerden
|
5
|
15
|
h) Kantar ve
basküllerden
|
10
|
30
|
Harcın
ödeme şekli:
Madde 78 – Bu harç damgalama sırasında
makbuz karşılığında ödenir.
MÜKERRER
YEDİNCİ BÖLÜM
Bina
İnşaat Harcı
Konu,
vergiyi doğuran olay:
Ek Madde 1
– (Ek: 21/1/1982 - 2589/1 md.)
Belediye sınırları ve mücavir
alanlar içinde yapılan her türlü bina inşaatı (ilave ve tadiller dahil), inşaat
veya tadilat ruhsatının alınmasında Ek Madde 6'da yer alan tarifede gösterilen
nispet ve hadlerde bina inşaat harcına tabidir.
Konut veya işyerlerinin kullanılış
tarzlarının dağiştirilmesi (konutun işyerine veya harca tabi olmayan işyerinin
harca tabi işyerine dönüştürülmesi) halinde de bu değişiklik tadilat sayılarak
ek harca tabi tutulur.
İnşaata ruhsatsız başlanması
halinde de harç alacağı doğmuş sayılır.
Bu hükümlerin yürürlüğe girmesinden
önce inşa edilmiş olan binaların yüzölçümlerine ilave veya binada tadilat yapılması
halinde harç, binanın toplam yüzölçümüne göre tabi olduğu tarife esas alınarak
ve yalnız ilave edilen kısmın yüzölçümü üzerinden hesaplanır.
Bu hükümlerin yürürlüğe girdiği
tarihten sonra inşa adilmiş olan binalarda tadil veya ilaveler yapılması halinde
harç, binanın önceki yüzölçümü ile ilave kısmın yüzölçümü toplamı üzerinden
hesaplanır. Ancak, daha önce aynı konut ve işyeri birimleri için ödenmiş
bulunan bina inşaat harcı yeniden hesaplanan harçtan mahsup edilir.
İstisnalar:
Ek Madde 2 – (Ek: 21/1/1982 - 2589/1 md.)
Aşağıdaki bina inşaatları bina
inşaat harcından müstesnadır.
a) inşaat giderleri genel ve katma
bütçeler ile il özel idareleri ve belediye bütçelerinden karşılanan her türlü
binalar,
b)
Hastane, prevantoryum, sanatoryum, dispanser ve benzeri sağlık kuruluşları,
–––––––––––––––––––
(1)
Bu maddede düzenlenen harç
oranlarıyla ilgili olarak; 7/5/2005 tarihli ve 25808 sayılı Resmi Gazete’de
yayımlanan 13/4/2005 tarihli ve 2005/8730 sayılı Bakanlar Kurulu Kararının Eki
Listeye bakınız.
5266
c) (Değişik: 1/6/2007-5679/1 md.) Her türlü fabrika, değirmen, sınai nitelikteki
imalathaneler ve tersaneler, organize sanayi bölgelerinde yapılan her türlü
bina inşaatı ile sera ve benzeri örtü altı tarım yapılan tesisler,
ahır, samanlık, kümes, su ürünleri ve hayvan barınağı ile yemlik gibi yapı ve
tesis inşaatı,
d) Kültür ve Turizm Bakanlığı ile
Devlet Planlama Teşkilatınca teşviki karara bağlanmış otel, motel ve benzeri
turistik tesisler,
e) Kooperatifler eliyle,
anasözleşmelerine uygun olarak, yapılan sanayi ve küçük sanat siteleri ile
esnaf çarşıları,
f) Dini hizmetlerin ifasına mahsus
ve umuma açık bulunan ibadethaneler, bunların müştemilatı,
g) Karşılık gözetmeksizin Devlete
devrolunmak şartıyla inşa edilen okullar ve öğrenci yurtları,
h) Deprem, su basması, yangın gibi
tabii afetler sebebiyle binaları yanan, yıkılan ve kullanılmaz hale gelen
kişiler tarafından, afetin vukubulduğu tarihten itibaren en geç 5 yıl içinde,
afetin vukubulduğu yerlerde veya kamu kuruluşlarınca gösterilen yerlerde inşa
edilen binalar,
i) Yangın, su basması, kaya
düşmesi, çığ ve benzeri afetlerden zarar görmesi muhtemel yerlerdeki binaların
sahipleri tarafından, afete maruz kalınacağının yetkili kuruluşlarca tebliğ
tarihinden itibaren en geç 5 yıl içinde, kamu kuruluşlarınca gösterilen
yerlerde inşa edilen binalar,
j) Bina inşaat harcı ödemek veya
istisnadan yararlanmak suretiyle inşaat ruhsatı alınmış olupda İmar Kanununun
10 uncu maddesi gereğince, ruhsatları yenilenen binalar.
Yukarıda (h) ve (i) fıkralarında
belirtilen hallerde, kamu kuruluşlarınca ilgili kanunlarına göre hak
sahiplerine teslim edilmek üzere inşa olunan binalar da bu istisnadan
faydalandırılır. Şu kadar ki bu bentlerde yer alan istisnadan faydalanacak
mükellefler, İmar ve İskan Bakanlığından veya bu Bakanlığın yetkili kıldığı
kuruluşlardan afete maruz kaldıklarına dair alacakları bir belgeyi belediyeye
ibraz etmeye mecburdurlar.
Mükellef:
Ek
Madde 3 – (Ek: 21/1/1982 - 2589/1 md.)
Bina inşaat harcını inşaat, ilave
veya tadilat için inşaat ruhsatı alanlar öder.
İnşaata ruhsatsız başlanılmasından
mükellef, inşaat ruhsatı almak mecburiyetinde olanlardır.
Binanın kullanış tarzının
değiştirilmesi halinde mükellef, binanın sahipleridir.
Matrah:
Ek
Madde 4 – (Ek: 21/1/1982 - 2589/1 md.)
Bina İnşaat Harcının matrahı, her
bir konut veya işyeri biriminin ayrı ayrı inşaat sahasının yüzölçümleridir.
Konut inşatlarında inşaat alanının
tespitinde, sığınak, merdiven sahanlığı, müşterek garaj, depo, kalorifer ve
kapıcı dairesi gibi ortak yerlerden gelen paylar ile kömürlükler hariç tutulur,
özel garaj ve özel depo gibi müştemilat dahil edilir.
İşyeri inşaatlarında, inşaat
alanına müştemilat ve ortak yerlerden gelen hisselerin tümü dahildir.
Matrahın hesaplanmasında metrekare
kesirleri atılır.
Harcın
ödenmesi ve yeri:
Ek
Madde 5 – (Ek: 21/1/1982 - 2589/1 md.)
Bina İnşaat Harcı, inşaat
ruhsatının alınmasından önce makbuz karşılığında ilgili belediyeye ödenir.
İnşaatın kısmen yapılması veya hiç
yapılmaması halinde inşaat ruhsatı kısmen veya tamamen iptal edilirse, daha
önce ödenmiş olan harçta gerekli düzeltme ve iadeler yapılır.
5267
Tarife:
Ek Madde 6 – (Ek: 21/1/1982 - 2589/1 md.) (1)
Bina inşaat harcı aşağıdaki
tarifeye göre alınır.
(Değişik tarife: 30/12/2004-5281/25 md.)
1. Konut
İnşaatı:
|
m² başına (YTL)
|
|
İnşaat
Alanı
|
En az
|
En çok
|
a) 100 m² ye
kadar
|
0,50
|
1,5
|
b) 101-120 m²
|
1
|
3
|
c) 121-150 m²
|
1,5
|
4,5
|
d) 151-200 m²
|
2
|
6
|
e) 200 m2’den
yukarı
|
2,50
|
7,5
|
2. İşyeri
İnşaatı:
|
m² başına
(YTL)
|
|
İnşaat alanı
|
En az
|
En çok
|
a) 25 m² ye kadar
|
2
|
6
|
b) 26-50 m²
|
3
|
9
|
c) 51-100 m²
|
4
|
12
|
d) 100 m2’den
yukarı
|
5
|
15
|
SEKİZİNCİ
BÖLÜM
Çeşitli
Harçlar
Kayıt
ve suret harcı:
Madde 79 – Belediyeler ve belediyelere bağlı müesseselerden
istenecek her türlü kayıt suretleriyle gayrimenkullerle ilgili harita plan ve
krokilerin suretleri, Kayıt ve Suret Harcına tabidir.
İmar
ile ilgili harçlar:
Madde 80 – İmar mevzuatı gereğince aşağıda belirtilen harçlar
belediyece tahsil olunur.
a) Belediye sınırları ve mücavir
alanlar içinde İmar Kanununa göre ilk kez yapılan veya istek üzerine
gerçekleştirilen müteakip parselasyon işlemleri "Parselasyon Harcına"
(teşvik belgesini haiz organize sanayi bölgeleri hariç olmak üzere),
b) Verilecek ifraz ve tevhit
kararları "İfraz ve Tevhit Harcına",
c) Proje tasdik işlemleri
"Plan ve Proje Tasdik Harcına",
d) Zemin ve yol kanal açma izni
verilmesi, yapım ve yıkım artığı malzeme ile toprak kazısının taşınması için
belediyelerce yer gösterilmesi ve bu yerlerin tesviyesi "Zemin Açma İzni
ve Toprak Hafriyatı Harcına",
e) (Mülga: 21/1/1982 - 2589/5 md.)
f) Yapı kullanma izni verilmesi
işleri "Yapı Kullanma İzni Harcına" tabidir.
–––––––––––––––––
(1)
Bu maddede düzenlenen harç
oranlarıyla ilgili olarak; 7/5/2005 tarihli ve 25808 sayılı Resmi Gazete’de
yayımlanan 13/4/2005 tarihli ve 2005/8730 sayılı Bakanlar Kurulu Kararının Eki
Listeye bakınız.
5268
(Değişik:
18/5/1987 - 3365/2 md.) 7269 sayılı
Umumi Hayata Müessir Afetler Dolayısıyla Alınacak Tedbirlerle Yapılacak
Yardımlara Dair Kanun Hükümleri uyarınca yapılan yapı ve tesisler ile belediye
ve mücavir alan sınırları içinde veya dışında inşa edilecek sera ve benzeri
örtü altı tarım faaliyetinde kullanılmak üzere inşa edilen tesisler, ahır,
samanlık, kümes ve hayvan barınakları ile yemlik gibi yapı ve tesisler 5302
sayılı İl Özel İdaresi Kanunu uyarınca alınacak ücretler ile Bina İnşaat Harcı
dahil yukarıda sayılan Harçlardan müstesnadır.(1)
Organize Sanayi Bölgeleri ile Sanayi ve Küçük Sanat
Sitelerinde yapılan Yapı ve Tesisler Bina İnşaat Harcı ve Yapı Kullanma İzni
Harcından müstesnadır.(2)
İşyeri
açma izni harcı:
Madde 81 – Belediye
sınırları veya mücavir alanlar içinde bir işyerinin açılması "İşyeri Açma
İzni Harcına" tabidir.
Muayene, ruhsat ve
rapor harcı:
Madde 82 – Mevzuat
gereğince alınması zorunlu veya isteğe bağlı görülen ve belediyeler veya onlara
bağlı kuruluşlar tarafından düzenlenerek ilgilisine verilecek; muayene ve
sağlıkla veya fenni konularla ilgili tahlillere ilişkin olup bu kanunda ayrıca
harca tabi tutulmamış olan ruhsatlar, rapor ve belgeler "Muayene, Ruhsat
ve Rapor Harcına" tabidir.
Sağlık belgesi
harcı:
Madde 83 – Yaptıkları
işler ve gördükleri hizmetler dolayısıyla özel mevzuatı gereğince
belediyelerden sağlık belgesi almak mecburiyetinde olan kişilere verilecek bu
tür belgeler ile bunların belli aralıklarla yenilenmeleri "Sağlık Belgesi
Harcına" tabidir.
Esnaf muaflığı
belgesi harcı :
Mükerrer
Madde 83 – (Ek:22/7/1998 - 4369/79 md.; Mülga: 11/8/1999 - 4444/14 md.)
Çeşitli harçlara
ait tarifeler:
Madde 84 – Bu
bölümde yazılı çeşitli harçlar aşağıdaki tarifeye göre alınır. (3)
(Değişik
tarife: 30/12/2004-5281/26 md.)
Harcın Tutarı (YTL)
En
az En çok
|
1. Kayıt ve suret
harçları:
a) Her sayfa başına 0,25 0,75
|
b) Harita plân ve
krokilerin beher metrekaresinden 4 12
|
2. İmarla
ilgili harçlar (Ticaret ve konut
bölgeleri için ayrı ayrı):
a) İlk
parselasyon harcı (beher metrekare için) 0,05 0,15
|
b) İfraz ve tevhid
harcı (beher metrekare için) 0,05 0,15
|
c) Plân ve proje
tasdik harcı (beher inşaat metrekaresi için) 0,05 0,15
|
d) Zemin açma
izni ve toprak hafriyatı harcı
da) Toprak (beher
metreküp için) 0,15 0,45
|
db) Kanal (beher metrekare için) 0,50 1,50
|
e)Yapı kullanma
izni harcı (beher inşaat metrekaresi için) 0,05 0,15
|
3. İşyeri açma
izni harcı:
(beher metrekare
için işin mahiyetine göre) 0,10 1
Ancak bu miktar
hiçbir suretle beşbin metrekareye isabet edecek tutarı aşamaz.
|
4. Muayene ruhsat
ve rapor harcı 5
15
|
5. Sağlık belgesi
harcı 1 3
|
——————————
(1) 1/6/2007tarihli ve 5679 sayılı Kanunun 2 nci maddesiyle bu
fıkrada yer alan "ahır"
ibaresinden önce gelmek üzere "sera
ve benzeri örtü altı tarım faaliyetinde kullanılmak üzere inşa edilen
tesisler," ibaresi ve "Bina İnşaat Harcı" ibaresinden önce
gelmek üzere "5302 sayılı İl Özel İdaresi Kanunu uyarınca alınacak
ücretler ile" ibaresi eklenmiş ve metne işlenmiştir.
(2) Bu maddenin son
fıkrası, 18/5/1987 tarih ve 3365 sayılı Kanunla yapılan değişiklikler (2) fıkra
halinde düzenlenmiştir.
(3) Bu maddede
yer alan maktu vergi ve harç tarifeleri ile ilgili olarak, 18/2/2014 tarihli ve
28917 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 10/2/2014 tarihli ve 2014/5896 sayılı
Bakanlar Kurulu Kararı Eki Karara bakınız.
5269
Çeşitli
harçların uygulama esasları ve ödenmesi:
Madde 85 – Bu bölümde yazılı harçlar makbuz karşılığında veya
basılı damga vurulmak suretiyle peşin olarak ödenir.
Harçların uygulanmasına ilişkin
esas ve usuller İçişleri Bakanlığınca hazırlanacak bir yönetmelikle belirlenir.
ÜÇÜNCÜ
KISIM
Harcamalara
Katılma Payları
Yol
harcamalarına katılma payı:
Madde 86 – (Değişik birinci cümle: 12/11/2012-6360/28 md.) Belediyelerce veya
belediyelere bağlı müesseselerce aşağıdaki şekillerde inşa, tamir ve
genişletilmeye tabi tutulan yolların iki tarafında bulunan veya başka bir yola
çıkışı olmaması dolayısıyla bu yoldan yararlanan gayrimenkullerin sahiplerinden
meclis kararı ile Yol Harcamalarına Katılma Payı alınabilir.
a) Yeni yol açılması;
b) Mevcut yolların yüzde 40
nispetinde veya daha fazla genişletilmesi;
c) Kaldırımsız ve bakımsız bulunan
yolların, kaldırım veya parke kaldırım haline getirilmesi veya asfalt
yapılması,kaldırım veya şose halindeki yolların da parke, beton veya asfalta
çevrilmesi;
d) Mevcut kaldırım veya parkelerin
sökülüp yeniden düzenlenmesi,
Yolların kaldırımlar da dahil olmak
üzere (15) metreden fazla genişliklerine düşen giderler, belediyelere ait olup
harç payına konu teşkil etmez.
İki ve daha fazla yol kenarında
bulunan gayrimenkuller için asıl cepheyi teşkil eden yoldan düşen pay tam,
diğer yollara ait pay ise yarım olarak hesaplanır.
Kanalizasyon
harcamalarına katılma payı:
Madde 87 – Belediyelerce ve belediyelere bağlı müesseselerce, aşağıdaki
şekilde kanalizasyon tesisi yapılması halinde, bunlardan faydalanan
gayrimenkullerin sahiplerinden, Kanalizasyon Harcamalarına Katılma Payı alınır:
a) Yeni kanalizasyon tesisi
yapılması,
b) Mevcut tesislerin sıhhi ve fenni
şartlara göre ıslah edilmesi.
İki ve daha fazla yol kenarında
bulunan gayrimenkuller, hangi yoldaki kanalizasyona bağlanmış ise, payın
hesabında o yola ait kanalizasyon giderleri nazara alınır.
5270
Su
tesisleri harcamalarına katılma payı:
Madde 88 – Belediyelerce veya belediyelere bağlı müesseselerce
beldede aşağıdaki şekillerde su tesisleri yapılması halinde, dağıtımın
yapıldığı saha dahilindeki gayrimenkullerin sahiplerinden, Su Tesisleri
Harcamalarına Katılma Payı alınır:
a) Yeni içmesuyu şebeke tesisleri
yapılması,
b) Mevcut şebeke tesislerinin
tevsii ve ıslahı.
Birden fazla yol kenarında bulunan
gayrimenkullere ait payın hesabında, bunların yalnız suya bağlandıkları yol
üzerindeki uzunlukları esas alınır.
Payların
hesaplanması:
Madde 89 – (Değişik: 4/12/1985 - 3239/121 md.)
a) Harcamalara katılma payları, bir
program dahilinde veya istek üzerine doğrudan doğruya yapılan işlerde, bu
hizmetler dolayısıyla yapılan giderlerin tamamıdır. Şu kadar ki yapılacak
giderler peşin ödendiği takdirde bu paylar ilgililerden yüzde yirmibeş noksanı
ile alınır. Ancak, bu tür hizmet giderleri Bayındırlık ve İskan Bakanlığı ile
İller Bankası tarafından tespit edilen ve yayınlanan rayiç ve birim fiyatlara
göre hesaplanan tutarları aşamaz.
Özel Devlet yardımları, karşılıksız
fon tahsisleri, bu işler için yapılacak bağış ve yardımlar ve istimlak
bedelleri giderler tutarından indirilir.
Harcamalara katılma payları bina ve
arsalarda vergi değerinin yüzde 2'sini geçemez.
(Son paragraf iptal: Ana. Mah. nin 28/3/2002 tarih ve E. 2001/5, K.
2002/42 sayılı kararı ile.)
b) Belediyelerin (3030 sayılı
kanunun uygulandığı şehirlerde hizmeti veren belediyelerin) görüşü alınmak
suretiyle, Harcamalara Katılma paylarını 1/2'ye (peşin ödemede 1/3'e) kadar
indirmeye, pay çeşitlerine göre farklılaştırma yapmaya, payların ödenecek
miktarını birlikte veya pay çeşitlerine göre ayrı ayrı olmak üzere İçişleri
Bakanlığınca bildirilecek son genel nüfus sayımı sonuçlarını da dikkate almak
suretiyle ve belediyeler itibariyle tespit etmeye Bakanlar Kurulu yetkilidir.
Payların
tahakkuk şekli:
Madde 90 – Yol Harcamalarına Katılma Payı, bu hizmetin yapıldığı
yollardan faydalanan, Su Tesisleri İle Kanalizasyon Harcamalarına Katılma
Payları ise hizmetten faydalanma şekillerine göre ilgili gayrimenkul sahipleri
arasında ve 89 uncu maddeye göre hesaplanan katılma payları toplamının ilgili
gayrimenkullerin vergi değerleri toplamına oranlanarak dağıtılması suretiyle
hesaplanıp tahakkuk ettirilir. Şu kadar ki, ibadet yerleri hakkında harcamalara
katılma payı tahak-
kuku
yapılmaz.
Tahakkuk
zamanı:
Madde 91 – Harcamalara katılma paylarının tahakkuku, işler hangi
ihale usulü ile yapılmış olursa olsun, hizmetin tamamlanarak halkın
istifadesine sunulmuş olmasından sonra yapılır.
(Ek: 4/12/1985 - 3239/122 md.) Ancak, yapılacak yazılı tebliğ ile
verilecek süre içinde ilgililerin harcamalara katılma paylarını peşin ödemeyi
kabul etmeleri halinde, bu paylar, kabule ilişkin yazılı başvuru tarihinden
itibaren bir ay içinde tahakkuk ettirilir.
Payların
ilanı:
Madde 92 – Yukarıdaki maddelerde yazılı esaslar dairesinde
hesaplanan paylar, mükelleflerin soyadları, adları, adresleri ve kendilerine
isabet eden pay miktarını gösteren ve mahiyetlerine göre mahalle, cadde ve
sokak itibariyle düzenlenecek tahakkuk cetvellerinin bir ay süre ile belediye
ilan yerlerine asılması suretiyle ilan olunur.
Katılma
payları tutarları mükelleflere ayrıca tebliğ olunur.
5271
Tahsil
şekli:
Madde 93 – (Değişik birinci fıkra: 4/12/1985 - 3239/123 md.)
Harcamalara katılma payları belediyelerce veya bunlara bağlı müesseselerce, 92
nci maddeye göre payların ilan ve tebliğ edildiği yılı takip eden yıldan
itibaren iki yılda ve dört eşit taksitte, peşin ödemelerle tahakkuk tarihinden
itibaren bir ay içinde tahsil olunur. Ancak, yukarıda yazılı ödeme sürelerini,
ilgili belediyelerin teklifi üzerine, 5 yıla (peşin ödemelerde bir yıla) kadar
uzatmaya ve buna göre taksit sürelerini tespit etmeye Bakanlar Kurulu
yetkilidir. Bakanlar Kurulunca bu yetkinin kullanılması halinde, uzatılan ödeme
süreleri için belediyeler, belediye meclislerinin kararı üzerine ve 6183 sayılı
Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümleri uyarınca alınan tecil
faizi oranını aşmamak üzere faiz alabilirler.
Satış, hibe ve trampa gibi devir
hallerinde ferağ sırasında o tarihe kadar ödenmemiş taksitler peşin olarak
tahsil olunur.
Harcamalara katılma payına tabi
gayrimenkullerin listesi belediyelerce ilgili tapu dairelerine bildirilir. Bu
gayrimenkullerin satış, hibe ve trampaları halinde tapu dairesi payın tahsilini
sağlamak üzere, belediyeyi haberdar eder ve pay ödenmedikçe intikal işlemi
yapılmaz.
Yönetmelikle
tespit olunacak hususlar:
Madde 94 – Harcamalara Katılma Paylarının uygulanmasına ilişkin
usul ve esaslar Maliye, Bayındırlık ve İmar ve İskan Bakanlıklarının görüşü alınarak
İçişleri Bakanlığınca düzenlenecek bir yönetmelikte belirtilir.
DÖRDÜNCÜ
KISIM
Çeşitli
Hükümler
Belediyelerin
gruplara ayrılması:
Madde 95 – Belediyeler, nüfusları ile ekonomik ve sosyal gelişme
durumlarına göre Maliye Bakanlığı ile Devlet Planlama Teşkilatının görüşü
alınarak İçişleri Bakanlığınca beş gruba ayrılır ve Resmi Gazete'de ilan
olunur.
Bu şekilde ayrılacak belediye
grupları bu kanunun yayımı tarihinden itibaren her üç yılda bir yukarıdaki
usule göre gözden geçirilerek yenilenir.
Vergi
ve harç tarifelerinin tespiti:
Madde 96 – A) (Değişik: 24/5/2013-6487/16 md.) Bakanlar Kurulu, bu Kanunda en az ve en çok miktarları gösterilen vergi
ve harçların tarifelerini belediye grupları itibarıyla tayin ve tespit eder.
(Ek paragraf: 26/2/2014-6527/5 md.) Ancak, bu Kanunun 15 inci maddesinde, 21 inci maddesinin birinci
fıkrasının (III) numaralı bendinde, 56 ncı maddesinde, 60 ıncı maddesinde ve 84
üncü maddesinin birinci fıkrasının (3) numaralı bendinde yer alan maktu vergi
ve harç tarifeleri, Kanunda belirtilen en alt ve en üst sınırları aşmamak
şartıyla mahallin çeşitli semtleri arasındaki sosyal ve ekonomik farklılıklar
göz önünde tutularak ilgili belediye meclislerinin önerisi, İçişleri
Bakanlığının görüşü ve Maliye Bakanlığının teklifi üzerine Bakanlar Kurulunca
tespit edilir. Tespit edilen bu tutarlar, her takvim yılı başından geçerli
olmak üzere bir önceki yıla ilişkin olarak Vergi Usul Kanunu hükümlerine göre
belirlenen yeniden değerleme oranında artırılır. Bu şekilde hesaplanan miktar
ve tutarların, virgülden sonraki iki hanesi dikkate alınarak uygulanır. Şu
kadar ki, bu miktar ve tutarlar ilgili tarifeler için belirlenen en çok tutarı
aşamaz. Bu uygulamaya ilişkin usul ve esasları belirlemeye Maliye Bakanlığı
yetkilidir.
B) (İptal: Anayasa Mahkemesi’nin 29/12/2011 tarihli ve E.: 2010/62 K.:
2011/175 sayılı Kararı ile.) (1)
——————————
(1) Sözkonusu İptal Kararı Resmî Gazete’de yayımlandığı
19/5/2012 tarihinden başlayarak bir yıl sonra yürürlüğe girmiştir.
5272
C) (Ek: 4/12/1985 - 3239/124 md.) Bakanlar Kurulu bu Kanunda yer alan
maktu vergi ve harçların en az ve ençok miktarlarını belirleyen hadleri
birlikte veya ayrı ayrı yahut her vergi ve harçla ilgili tarifelerde yer alan
en az ve en çok hadleri birlikte veya ayrı ayrı on katına kadar artırmaya ve
Kanunda yazılı hadlerden az ve bu hadlerin on katından çok olmamak üzere yeni
hadler tespit etmeye ve 21 inci maddede yazılı Eğlence Vergisi nispetlerini
birlikte veya ayrı ayrı bir katına kadar artırmaya veya sıfıra kadar indirmeye
yetkilidir.
Ücrete
tabi işler:
Madde 97 – (Değişik: 4/12/1985 - 3239/125 md.)
Belediyeler bu Kanunda harç veya
katılma payı konusu yapılmayan ve ilgililerin isteğine bağlı olarak ifa
edecekleri her türlü hizmet (...) (1) için belediye meclislerince düzenlenecek
tarifelere göre ücret almaya yetkilidir. Belediye'ye tekel olarak verilmiş
işler kendi özel hükümlerine tabidir.
(İkinci
fıkra iptal: An. Mah. nin 31/3/1987 tarih ve E: 86/20, K.: 87/9 sayılı kararı
ile)
Müze
giriş ücretleri ile madenlerden belediyelere pay:
Mükerrer Madde 97 – (Ek: 4/12/1985 - 3239/126 md.)
a) Türkiye Büyük Millet Meclisine
bağlı milli saraylar hariç belediye ve mücavir alan sınırları içinde gerçek ve
tüzelkişilerce işletilen her türlü müzelerin giriş ücretlerinin % 5'i belediye
payı olarak ayrılır. (2)
Belediye payı olarak ayrılan
miktarın, tahsilini takip eden ayın 15 inci günü akşamına kadar müzenin
bulunduğu yer (27.6.1984 gün ve 3030 sayılı Kanunun uygulandığı şehirde Büyük Şehir Belediyelerine) belediyesine ödenmesi mecburidir.
Büyük Şehir Belediyelerince tahsil edilen payın yüzde
75'i İçişleri Bakanlığınca bildirilecek son genel nüfus sayımı sonuçlarına göre
nüfusları oranında ilgili ilçe belediyelerine dağıtılır.
b) (Değişik:
26/5/2004-5177/33 md.) Belediye sınırları ve mücavir alanlar içinde
faaliyet gösteren maden işletmelerince, 3213 sayılı Maden Kanununun 14 üncü
maddesinde yer alan paylara ilaveten yıllık satış tutarının % 0,2'si nispetinde
belediye payı ayrılır.
Bu pay, Devlet hakkının Hazineye ödenmesi sırasında ruhsat
sahibi tarafından ilgili belediyeye ödenir.
Usul
hükümleri:
Madde 98 – Bu Kanunda aksine hüküm bulunmayan hallerde, bu Kanuna
göre alınacak vergi, harç ve katılma payları hakkında 213 sayılı Vergi Usul
Kanunu ile 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun ve
bunların ek ve tadilleri hükümleri uygulanır.
Harçlara
ilişkin müeyyideler:
Madde 99 – Gerekli harçları tamamen almadan iş gören görevliler,
harcın ödenmesinden mükellefler ile birlikte müteselsilen sorumludurlar.
Diplomatik
muafiyetler:
Madde
100 – Yabancı devletlerin Türkiye'de
bulunan elçi, konsolos
ve maslahatgüzarları (fahri
olanlar hariç) ile
yabancı devletin uyruğunda
bulunan elçilik ve
konsolosluk memurları, bu
Kanun hükümlerinden karşılıklı
olmak şartı ile
muaftırlar.
——————————
(1) Bu kısımda yer alan ".... ve belediye
ve mücavir alan sınırları içerisinde yer altı sularından kamu ve özel kişiler
tarafından elde edilen kullanma ve sanayi suları..." şeklindeki ibare
Anayasa Mahkemesinin 31/3/1987 tarih ve E.86/20, K. 87/9 sayılı kararı ile
iptal edilmiştir.
(2) Bu fıkrada yeralan "müzelerin giriş
ücretlerinin “% 40”ı ibaresi, 22/7/1998 tarih ve 4369 sayılı Kanunun 81 inci
maddesi ile metne işlendiği şekilde değiştirilmiştir.
5273
Bakanlar Kurulunca belli edilen
uluslararası kuruluşlar ile bu kuruluşların yabancı devlet uyruğundaki
memurları ve anlaşmalar gereğince diplomatik muafiyet tanınan personel de bu
Kanun hükümlerinden muaftırlar.
Nüfus
miktarı:
Madde 101 – Bu Kanunda sözü edilen nüfus miktarları, son genel
nüfus sayımı sonuçlarına göre tespit ve ilan edilen nüfusu ifade eder.
Vergi Usul Kanununun uygulanması:
Madde 102 – 213 sayılı Vergi Usul Kanununda belirtilen vergi
inceleme yetkisi hariç olmak üzere;
1. Belediye Gelir Şube Müdürü,
Gelir Şube Müdürü olmayan yerlerde Belediye Hesap İşleri Müdürü, Hesap İşleri
Müdürü olmayan yerlerde Muhasebeci, Vergi Dairesi Müdürü sıfat ve yetkisini
haizdir.
2. Vergi Usul Kanununda mahallin en
büyük malmemuruna verilmiş görev ve yetkiler, Belediye Gelirleri Kanunu
uygulaması yönünden Belediye Başkanı tarafından kullanılır.
Sosyal
amaçlı yardımlar:
Madde 103 – 1. 4109 sayılı Asker Ailelerinden Muhtaç Olanlara
Yardım Hakkındaki Kanunun 4 üncü maddesinin (a) bendi ile belediye meclislerine
verilmiş bulunan zam yetkisi, yüzde 10 oranında olmak üzere bu Kanunun yalnız
Meslek Vergisine ilişkin madde hükümlerine uygulanır.
2.
Eğlence Vergisi hasılatının yüzde 10'u, bulunan yerlerde darülaceze ve benzeri
kuruluşlar hissesi olarak ayrılıp belediyece sözü geçen müesseselere yüzde 10'u
da verem savaşına ayrılıp belediye sınırları içinde Verem Savaş Derneği
Teşkilatı varsa yardım olarak bu derneğe verilir.
3. Bu Kanunla sağlanan gelirlerin
yüzde 1'i kanunlarla tayin edilen veya belediyelerce tespit edilen sosyal
amaçlı kuruluşlara veya hizmetlere tahsis edilir.
Bu Kanunun mücavir alanlarda uygulanabilmesi:
Madde 104 – (Değişik birinci fıkra: 4/12/1985 - 3239/127 md.) Bu
Kanunda yer alan Elektrik ve Havagazı Tüketim Vergisi ile Bina, İnşaat, İşyeri Açma
İzni, İmar Mevzuatı Gereğince Alınacak Harçların mücavir alanlarda
uygulanabilmesi için belediye hizmetlerinin bu mahallere götürülmüş olması
şarttır.
Bu hükmün uygulanabilmesi için
mücavir alanlara götürülmesi gerekli bulunan hizmetlerin kapsam ve niteliği
İçişleri Bakanlığınca tayin ve tespit edilir.
Kaldırılan
hükümler:
Madde 105 – 1. 5237 sayılı Belediye Gelirleri Kanunu ile ek ve
değişiklikleri hakkındaki kanunlar,
2. 1324 sayılı Damga Resmi Kanunu
ile aynı Kanunun ek ve değişikliklerine ilişkin kanunların bu Kanun kapsamına
alınan ilan ve reklamlara ait hükümleri,
3. 3434 sayılı Oyun Alet ve
Vasıtalarından Belediyeler ve Köy İdarelerince Alınacak Resim Hakkında Kanunun
belediyelerle ilgili 1 inci maddesi hükmü,
4. 4109 sayılı Asker Ailelerinden
Muhtaç Olanlara Yardım Hakkında Kanunun 4 üncü maddesinin (a) bendi dışındaki
hükümleri,
5. 2380 sayılı Belediyelere ve İl
Özel İdarelerine Genel Bütçe Vergi Gelirlerinden Pay Verilmesi Hakkında Kanunun
geçici 2 nci maddesi,
Yürürlükten kaldırılmıştır.
Geçici hükümler:
Geçici
Madde 1 – Bu Kanunun yürürlük tarihinden önceki dönemlere ilişkin
belediye gelirlerinin tarh, tahakkuk ve tahsilinde 5237 sayılı Belediye
Gelirleri Kanunu hükümleri uygulanır.
5274
Geçici Madde 2 – Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihte Meslek
Vergisinin konusuna giren bir işle iştigal edenler, vergileme ile ilgili
bilgileri ihtiva eden şekil ve muhteviyatı İçişleri ve Maliye Bakanlıklarınca
tesbit ve tayin edilecek bir beyannameyi 1 Eylül 1981 tarihine kadar ilgili
belediyeye vermeye mecburdurlar. Bu beyannameler üzerine 1982 yılında tarh ve
tahakkuk ettirilecek vergiler için tahakkuk fişi esası uygulanır.
Geçici Madde 3 – Bu Kanunun yürürlüğe girdiği takvim yılında vergi
ve harç tarifelerinde yazılı en az miktarlar uygulanır.
Geçici
Madde 4 – (Ek: 18/5/1987 - 3365/3 md.)
1986 takvim yılına ait olup 1987
yılında tarh edilen ve tahakkuk eden meslek vergileri terkin, tahsil edilmiş
bulunanlar red ve iade olunur.
Geçici Madde 5 – (Ek: 25/12/2003 - 5035/42 md.)
31.12.2005 tarihini geçmemek üzere, mükerrer 44 üncü maddede yer alan yetkiler
kullanılıncaya kadar, iş yeri ve diğer şekilde kullanılan binalara ait çevre
temizlik vergisinin tarh ve tahakkukunda, söz konusu maddenin bu Kanunla değişmeden
önceki hükümlerine göre çıkarılmış bulunan Bakanlar Kurulu Kararı ile
belediyelerce alınmış kararlar uygulanmaya devam olunur.
Geçici Madde 6 – (Ek: 25/6/2009 - 5917/18 md.)
31/12/2009
tarihine kadar tahakkuk eden elektrik ve havagazı tüketim vergileri için; bu
Kanunun 35 inci maddesinin ikinci fıkrasında yer alan “ilgili belediyeye”
ibaresi “kurumlar vergisi yönünden bağlı bulundukları vergi dairesine”
şeklinde, 39 uncu maddesinde yer alan “belediyeye bir beyanname ile bildirmeye
ve vergiyi aynı sürede ödemeye mecburdurlar.” ibaresi “kurumlar vergisi
yönünden bağlı bulundukları vergi dairesine, Maliye Bakanlığınca belirlenen
usul ve esaslara göre bir beyannameyle bildirmeye ve vergiyi aynı sürede, genel
bütçenin (B) işaretli cetveline gelir kaydedilmek üzere ödemeye mecburdurlar;
verginin tarh, tahakkuk ve tahsiline ilgili vergi daireleri yetkilidir.”
şeklinde uygulanır.
Geçici Madde 7 – (Ek: 26/2/2014-6527/6 md.)
2013
yılında uygulanmak üzere belediye meclislerince belirlenmiş olan; bu Kanunun 15
inci maddesinde, 21 inci maddesinin birinci fıkrasının (III) numaralı bendinde,
56 ncı maddesinde, 60 ıncı maddesinde ve 84 üncü maddesinin birinci fıkrasının
(3) numaralı bendinde yer alan maktu vergi ve harç tarifeleri, Kanunun 96 ncı
maddesinin (A) fıkrasının ikinci paragrafı gereğince Bakanlar Kurulunca tespit
edilecek karar yürürlüğe girinceye kadar uygulanmaya devam edilir.
Yürürlük:
Madde 106 – Bu Kanunun;
a) (Değişik: 21/1/1982 - 2589/4 md.) Temizleme ve Aydınlatma Harcı ile
ilgili 45 ila 51 inci madde hükümleri, Emlak Vergisi 1980 genel beyan dönemini
izleyen ilk genel beyan döneminin rastladığı bütçe yılının başında,
b) Diğer hükümleri 1 Temmuz 1981
tarihinde yürürlüğe girer.
Yürütme:
Madde 107 – Bu Kanunu Bakanlar Kurulu
yürütür.
5275
26/5/1981 TARİHLİ VE 2464 SAYILI ANA KANUNA İŞLENEMEYEN GEÇİCİ
MADDELER:
1
– 21/1/1982 tarihli ve 2589 sayılı Kanunun geçici maddeleri:
Geçici Madde 1 – Bina İnşaat Vergisi ödenmek suretiyle inşaat
ruhsatı alınmış bulunan hallerde inşaat ruhsatının sonradan kısmen veya tamamen
iptal edilmesi halinde, daha önce ödenmiş bulunan ve iptal edilen kısma isabet
eden Bina İnşaat Vergisi, Maliye Vergi dairelerince mükellefe red ve iade
edilir.
Geçici Madde 2 – Bu Kanunun yürürlük tarihinden önceki dönemlere
ait Bina İnşaat Vergisinin tarh, tahakkuk ve tahsilinde, 1318 sayılı Finansman
Kanununun Bina İnşaat Vergisine ilişkin hükümleri ile ek ve değişikliklerine
ait kanun hükümleri uygulanır.
Geçici Madde 3 – 1982 ve 1983 takvim yıllarında, bu Kanunla 2464
sayılı Kanuna eklenen Bina İnşaat Harcının Ek Madde 6'da yer alan tarifesinde
kayıtlı en az miktarların yarısı uygulanır.
Şu kadar ki 100 m2 ye kadar olan
konut inşaatlarında söz konusu tarifede kayıtlı en az miktarlar uygulanır.
2
– 3/10/1984 tarihli ve 3048 sayılı Kanunun geçici maddesi:
Geçici Madde – 2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununun 19 uncu
maddesinin istisna ve muaflıklar bölümüne ilave edilen 5 inci bent gereğince
itiraz safhasında ve açılmış davalar, bu Kanunun yayımı tarihinde bütün
neticeleri ile ortadan kalkar.
5277-5279
2464 SAYILI KANUNA EK VE DEĞİŞİKLİK
GETİREN MEVZUATIN
YÜRÜRLÜĞE GİRİŞ
TARİHİNİ GÖSTERİR LİSTE
Değiştiren Kanunun/ İptal Eden Anayasa
Mahkemesinin Kararının Numarası
|
2464 sayılı Kanunun değişen veya iptal
edilen maddeleri
|
Yürürlüğe Giriş Tarihi
|
2589
|
–
|
1/2/1982
|
3048
|
–
|
6/10/1984
|
3074
|
–
|
1/12/1984
|
3239
|
–
|
1/1/1986
|
3365
|
–
|
1/1/1987
tarihinden geçerli olmak üzere 26/5/1987
|
3914
|
–
|
24/7/1993
tarihini izleyen aybaşında
|
4369
|
80
inci maddesi
|
29/7/1998
|
4444
|
9
uncu maddesi
|
1/1/2000
|
4629
|
–
|
1/1/2002
ta rihinden geçerli olmak üzere 3/3/2001 tarihinde
|
5035
|
Mükerrer Madde 44, Geçici Madde 5
|
2/1/2004
|
5101
|
21,52
|
12/3/2004
|
5177
|
Mükerrer Madde 97
|
5/6/2004
|
5281
|
15, 21, Mükerer Madde 44 ,56, 60, 63, 70, 74, 77, 84
ve Ek Madde 6
|
1/1/2005 tarihinden geçerli olmak üzere 31/12/2004
|
5280
Değiştiren Kanunun/ İptal Eden Anayasa
Mahkemesinin Kararının Numarası
|
2464 sayılı Kanunun değişen veya iptal
edilen maddeleri
|
Yürürlüğe Giriş Tarihi
|
5602
|
19, 20, 21
|
21/3/2007 tarihini izleyen aybaşında
|
5679
|
Ek Madde 2, Madde 80
|
7/6/2007
|
5784
|
35, 37, 39
|
26/7/2008
|
5917
|
Geçici Madde 6
|
10/7/2009
|
6360
|
86
|
6/12/2012
|
Anayasa Mah.’nin
29/12/2011 tarihli ve E.: 2010/62 K.: 2011/175 sayılı Kararı
|
96/B
|
19/5/2012 tarihinden başlayarak bir yıl sonra
(19/5/2013)
|
6487
|
20, 60, 96
|
19/5/2013 tarihinden geçerli olmak üzere 11/6/2013
|
6518
|
Mükerrer Madde 44
|
19/2/2014
|
6527
|
96, Geçici Madde 7
|
1/3/2014
|
5280-1
2464 SAYILI KANUNUN
ÇEŞİTLİ MADDELERİNDEKİ ORAN VE MİKTARLARDA
ÇEŞİTLİ MEVZUAT İLE YAPILAN DEĞİŞİKLİKLER CETVELİ
Değişiklik Yapan
Kararnamenin/Tebliğin
|
Yayımlandığı Resmi
Gazete'nin
|
Değişiklik Gören Madde
|
||
Tarihi
|
Numarası
|
Tarihi
|
Numarası
|
|
28/12/1983
|
83/7539
|
31/12/1983
|
18268
|
Ek
madde 6
|
20/12/1985
|
85/10174
|
26/12/1985
|
18970
|
21
|
13/1/1988
|
88/12514
|
10/3/1988
|
19750
|
65,
74, 77, Ek madde 6, 84
|
7/1/1991
|
91/1365
|
8/2/1991
|
20780
|
21
|
3/5/1992
|
92/3278
|
5/9/1992
|
21336
|
15,
21, 56, 60, 65, 74, 77, Ek Madde 6, 84
|
Tebliğ
|
22
|
13/12/1996
|
22846
|
Mükkerrer
44
|
Tebliğ
|
23
|
16/12/1997
|
23202
Mük.
|
Mükkerrer
44
|
Tebliğ
|
24
|
1/12/1998
|
23540
Mük.
|
Mükkerrer
44
|
Tebliğ
|
26
|
16/12/1999
|
23908
|
Mükkerrer
44
|
Tebliğ
|
27
|
21/12/2000
|
24267
|
Mükerrer 44
|
Tebliğ
|
28
|
14/12/2001
|
24613
|
Mükerrer 44
|
Tebliğ
|
29
|
28/12/2002
|
24977
|
Mükerrer 44
|
Tebliğ
|
32
|
30/12/2005
|
26039
|
Mükerrer 44
|
Tebliğ
|
33
|
20/12/2006
|
26382
|
Mükerrer 44
|
Tebliğ
|
34
|
26/12/2007
|
26738
|
Mükkerrer
44
|
Tebliğ
|
35
|
23/12/2008
|
27089
|
Mükkerrer
44
|
Tebliğ
|
38
|
29/12/2009
|
27447
|
Mükkerrer
44
|
Tebliğ
|
39
|
29/12/2010
|
27800 (6.Mük.)
|
Mükkerrer
44
|
Tebliğ
|
40
|
26/12/2011
|
28154
|
Mükkerrer
44
|
Tebliğ
|
42
|
31/12/2012
|
28514 (4.Mük.)
|
Mükkerrer
44
|
Tebliğ
|
43
|
30/12/2013
|
28867 (Mük.)
|
Mükkerrer
44
|
10/2/2014
|
2014/5896
|
18/2/2014
|
28917
|
15,
21, 56, 60, 84
|
Tebliğ
|
46
|
30/12/2014
|
29221
|
Mükkerrer 44
|
Tebliğ
|
47
|
25/12/2015
|
29573
|
Mükkerrer 44
|
0 yorum:
Yorum Gönder